اثر سیپروفلوکساسین بر کیفیت اسپرم در خرگوش

مقدمه : ناتوانی جنسی در 50 سال اخیر به طور قابل توجهی در انسان افزایش داشته است و یکی از شایع ترین علل بروز آن به عوامل محیطی چون اثرات نامطلوب داروهای مختلف از جمله آنتی بیوتیک های خانواده فلوئوروکینولون نسبت داده می شود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر داروی سیپروفلوکساسین بر کیفیت اسپرم خرگوش به عنوان یک مدل حیوانی انجام شد. روش کار: تعداد 20 سر خرگوش آزمایشگاهی بالغ نر با متوسط وزن بین kg 4-2 تهیه شده و بطور تصادفی به 2 گروه درمان و کنترل تقسیم شدند. گروه درمان به میزان mg/kg 30 داروی سیپروفلوکساسین بصورت روزانه و به مدت 14 روز ، بصورت داخل صفاقی دریافت نمودند. درگروه کنترل به همان شیوه تزریق داخل صفاقی سالین نرمال صورت گرفت. در زمانهای 2و10 هفته بعد از شروع درمان، پس از معدوم سازی حیوانات به روش انسانی از هر دو گروه درمان و کنترل نمونه اسپرم اپیدیدیمی تهیه گردید و کیفیت آن با استفاده از برنامه نرم افزاری casa مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: بررسی کیفیت اسپرم دو هفته پس از شروع مصرف دارو، حاکی از کاهش غیر معنادار پارامترهای مربوط به سرعت حرکت اسپرم و درصد اسپرم های متحرک و افزایش غیرمعنادار درصد اسپرم های غیرمتحرک در گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل بود. ده هفته پس از شروع مصرف دارو، پارامترهای مربوط به سرعت حرکت اسپرم و درصد اسپرم های متحرک در گروه درمان به طور معنادار کاهش یافت در حالی که درصد اسپرم های غیر متحرک افزایش معناداری را نشان می داد. بحث و نتیجه گیری:این مطالعه نشانگر تاثیرنامطلوب تاخیری داروی سیپروفلوکساسین در دز درمانی بر کیفیت اسپرم خرگوش می باشد اما از آن جایی که مطالعات محدودی در زمینه تاثیر نامطلوب داروی سیپروفلوکساسین بر دستگاه تناسلی نر در مدل های حیوانی صورت گرفته ، جهت نتیجه گیری قطعی، لازم است تحقیقات تکمیلی در این زمینه صورت پذیرد.